Maria, een vrouw van net geen dertig, zit er met haar moeder te wachten. Nerveus, gespannen, ze krijgt zo meteen de zoveelste ‘cruciale’ resultaten. Ze fluistert want haar stembanden zijn een deel van het probleem. Ze haalt weinig volume, maar wat ze zegt, klinkt luider dan een straaljager. We praten, niet over het weer, voor small talk zijn we allebei niet. We praten over wat er komen gaat, over wat er al geweest is. Ze zegt niet veel, maar als ze spreekt, is het raak, dan treft het je recht in je hart.
Ze is ziek, zwaar ziek. Ze heeft haar jeugddromen moeten opbergen, ze heeft alle werkambities moeten opgeven. Daar kan ze mee leven, zegt ze, maar ze heeft de verscheurende keuze moeten maken tussen zichzelf en haar ongeboren kind. Het was zij of … ? we zullen nooit weten welke naam ik hier moet schrijven. Het nieuwe leven in haar buik zou haar einde zijn geweest. Hoe ironisch kan het leven zijn, hoe wreed kan de realiteit worden en hoe maak je zo’n keuze? Ze koos voor zichzelf, voor haar leven, maar je voelt dat haar beslissing haar nog elke dag verscheurt. Ze zal nooit kinderen hebben, de behandeling is te ingrijpend, en eigenlijk louter om er zo lang mogelijk te zijn, voor haar man, voor haar ouders.
Champagne
Ze krijgt goed nieuws die dag; de maand erop minder goed; de maand erna ronduit slecht. Zo gaat het voor haar, het zal nooit meer zijn hoe het was. Goed nieuws wordt gevierd met champagne, slecht nieuws ook. Genieten zo lang het kan. Wat heb ik respect voor haar, voor haar wilskracht, voor haar weerbaarheid. Haar lichaam wordt zwakker en zwakker, haar geest sterker, ze lijkt alles aan te kunnen. Ze wordt van binnenuit aangevallen door een onverslaanbare vijand. Aan haar vechtlust zal het niet liggen, maar …
Maria sterft op 27 december 2010.
Elke keer als ik de dienst oncologie passeer in het UZA denk ik aan haar. Hoor ik haar zwakke stem, voel ik het respect dat ik voor haar strijd had. Dank voor wat je me geleerd hebt, dank voor je tijd, dank dat je me wist te inspireren, lieve Maria. Vriendschap ontstaat bij momenten op de meest bizarre plekken of momenten …
Kobe Ilsen