Jongvolwassenen met kanker: 'De beste vakantie ooit'

De jovo-werking van Kom op tegen Kanker geeft jonge mensen met kanker een adempauze en brengt hen in contact met leeftijdsgenoten die weten hoe het voelt. ‘Het geeft mij de kracht om door te gaan,’ zegt deelnemer Michaël.

Een zonnige zaterdag in april. Een 25-tal jongeren verzamelt in Brugge om tussen de toeristen door op Segways en in een paardentram de stad te verkennen. Sommigen kennen elkaar al jaren, anderen zijn er voor het eerst bij. De jongvolwassenenwerking van Kom op tegen Kanker organiseert zo per jaar een vijftal dagactiviteiten voor (ex-)kankerpatiënten tussen 17 en 30 jaar. In oktober is er een midweek aan zee, met de nodige ondersteuning door verpleegkundigen en een arts als back-up in het ziekenhuis.

David (24) neemt al jaren deel aan de activiteiten. ‘Voor mij is het een van de weinige keren dat ik buitenkom. Mijn ouders weten ook dat ik bij de jovo-werking in goede handen ben.’ Ook Els (27) is een vaste deelnemer. ‘Dankzij jovo heb ik mijn ziekte kunnen verwerken. Ik heb er heel veel vrienden gemaakt. Samen met de vrijwilligers zijn ze voor mij een enorme steun. Want als je kanker krijgt, verlies je veel gewone vrienden. Natuurlijk is het pijnlijk dat sommigen overlijden, maar anderen gaan door, werken, trouwen, krijgen kinderen. Ook dat is de realiteit. En de jovo-week aan zee is de beste vakantie ooit, zelfs de Dominicaanse Republiek zou er niet aan kunnen tippen.’

Toch niet zo’n praatgroep …

Daarover zijn de deelnemers het volmondig eens: die week aan zee is het absolute hoogtepunt. De activiteiten zijn niet alledaags – een luchtdoop, teambuilding op het strand, golfen, sauna en massages, bezoekjes van artiesten als Selah Sue of Jelle Cleymans … – maar toch is die week vooral onvergetelijk door het samenzijn met mensen die ook weten hoe het voelt om kanker te hebben.

Dimitri (33): ‘Mijn eerste gedachte indertijd was toch niet zo’n praatgroep waar iedereen het alleen maar over zijn miserie heeft. Maar dat is het dus niet. Het is een week volop amusement.’ Stijn (22): ‘Natuurlijk is er ruimte om te praten, maar het moet niet. Je begrijpt elkaar gewoon. Als er bijvoorbeeld iemand in slaap valt tijdens een activiteit, dan laat je die rustig doen.’ Michaël (28): ‘Het contact gaat op vijf dagen tijd heel diep. Als er tijdens die week al tranen zijn, is het eerder van geluk. Ik vond het zelfs erg moeilijk om terug naar huis te gaan.’

Uit je isolement

Heel wat deelnemers putten nieuwe kracht uit de activiteiten. Stijn: ‘Ik ben ermee begonnen op aanraden van mijn psycholoog. Het bleek precies wat ik nodig had, want ik was er helemaal onderdoor aan het gaan. Tijdens die midweek zie je echt mensen openbloeien. Het is een goeie manier om ze uit hun isolement te halen.’ Dimitri: ‘En van onder de vleugels van hun ouders. Die beschermen je soms een beetje te veel. Mensen verleggen hun grenzen tijdens die week. Als je ziet wat de anderen doen en kunnen, ben je geneigd het zelf ook te proberen.’ Michaël: ‘Voor mij is jovo zeker een drijfveer. Ik ben bezig met een lange revalidatie, en de jongerenwerking geeft mij redenen om door te gaan als ik diep zit.’ Via een facebookgroep kunnen de deelnemers ook tussendoor bij elkaar terecht. Dimitri: ‘Wie met een vraag zit, krijgt er heel snel antwoord van anderen die hetzelfde hebben meegemaakt. Er worden frustraties en slecht nieuws gedeeld, maar even goed leuke nieuwtjes.’

Alles is geregeld

Voor nieuwe mensen is het niet makkelijk om de stap te zetten, dat weten ze allemaal. Els: ‘Door je ziekte en alles wat erbij komt kijken, heb je al niet veel zelfvertrouwen meer. Maar al van bij het eerste contact is het helemaal anders dan bij mensen die niet ziek geweest zijn. Hier snappen ze wat het is als ik barstende koppijn heb.’ David: ‘Ik was ook wel bang in het begin. Maar alles is geregeld. Je moet je van heel de organisatie zelf niets aantrekken. Dat was voor mij een opluchting.’ Ook niet onbelangrijk: de activiteiten en de midweek zijn gratis voor de deelnemers, dankzij Kom op tegen Kanker en natuurlijk de inzet van de trouwe vrijwilligers.

Meer weten?
www.jongerenmetkanker.be
www.allesoverkanker.be/voor-jongeren

Weglopen is geen optie

Een van de jovo-leden is Lindsey De Grande – Belgisch recordhoudster op de 1500m indoor. Op haar 22e, in volle voorbereiding voor de Olympische Spelen, kreeg ze te horen dat ze leed aan chronische myeloïde leukemie. Over haar ervaringen schreef ze het boek Weglopen is geen optie. ‘Je denkt altijd dat je wel weet wat kanker inhoudt, maar dat is niet zo. Ik hoop vooral dat het boek een bewustwording mag zijn. Er zijn nog heel wat clichés en taboes rond kanker, en rond zieke mensen in het algemeen. Ergens hoop ik ook dat het boek mensen moed en kracht kan geven, en doen inzien dat je vooral moet samenwerken, genieten en houden van elkaar.’

Weglopen is geen optie – Mijn verhaal over topsport, kanker en hoop, Lindsey De Grande, uitgegeven bij Lannoo, EAN: 9789401424684

Aangemaakt op
Laatste update op