Echt gelukkig zijn

Een tijdje geleden, in de file onderweg naar de kust, was ik me ongelooflijk aan het opwinden: waarom nu weer die file, net nu ik met mijn dochter wat quality time heb. En zijn dat daar geen donderwolken? Mijn plan viel in duigen en het einde van de wereld leek wel nabij.

Ik vroeg me af hoe het komt dat mijn vriend, die bijna vier jaar in de gevangenis heeft gezeten, altijd goedgezind opstaat en gaat slapen. En hoe het kan dat m’n vriendin Wheels die al heel haar leven in een rolstoel zit, de meest uitbundige lach heeft die ik ooit heb gezien?

Ik vroeg het die avond aan mijn vriend: ‘Wat is je geheim? Waarom kan jij ondanks al het onrecht dat je hebt meegemaakt toch alles relativeren en gelukkig zijn?’ ‘Omdat ik een eskimo ben: bij vijf graden is het voor mij warm buiten, jij hebt het dan nog steeds koud.’ Ik begreep er geen snars van. ‘Als je de lat voor jezelf hoog legt, en daarbij nog eens het geluk hebt nooit een échte tegenslag te kennen, dan kun je volgens mij nooit het diepe geluk beleven,’ ging hij verder. ‘Je wilt dan altijd meer en waardeert de kleine dingen niet meer. Toen ik in de gevangenis zat, 23 uur per dag in een stinkend kamertje, kon ik intens genieten van een vogel die op de vensterbank kwam zitten. Ik denk niet dat jij dat doet, liefste. Jij leeft in het geluk maar je beleeft het niet. Je vindt wat we hebben doodnormaal maar je hebt de sleutel niet om ervan te genieten. Je drang naar meer en beter maakt je gevoelloos voor geluk.’

Verlangen is lijden

Ik heb er lang moeten over nadenken. En het is waar: we hebben blijkbaar tegenslagen nodig om het geluk te kunnen beleven. Wheels kan genieten van een kop koffie onder vrienden of een cinemabezoekje, omdat ze na die zware operatie van vorig jaar nu wél zonder rugpijn door het leven kan. ‘Zelfs als ik in de regen buiten moet, ben ik gelukkig, Saar, want ik moet niet in bed liggen wachten op een zoveelste infuus of prik. De pijn van toen maakt dat ik nu ik sneller dan jij tevreden ben en intens geluk kan proeven.’

Ik voelde me bijna schuldig en bijzonder ondankbaar. Wheels had de kracht om het verlangen uit te schakelen. ‘Als je niet verlangt, dan lijd je niet,’ riep ze me nog na toen ze wegstoof. ‘Enjoy Life, Beauty!’

Kleine dingen kunnen ons gelukkig maken en tegenslagen moeten we aanwenden om gelukkig zijn te kunnen beleven. We leven in een ongelooflijke luxe: wil je een koffietje uit Italië of liever een uit Colombia? We draaien de kraan open en hebben proper water. Ben ik ziek, dan is er vast wel een dokter die me komt helpen. Als de dag komt dat de dokter me niet meer kan helpen, hoop ik te kunnen zeggen dat ik het geluk heb gehad om ‘gelukkig zijn’ te hebben mogen beleven. Want niets is mooier dan écht gelukkig zijn!

Saartje Vandendriessche

Aangemaakt op
Laatste update op