Achter de schermen: wie onderhoudt de medische apparaten?

De medische zorg die het UZA aanbiedt, wordt steeds gespecialiseerder. Met als gevolg dat het aantal medische apparaten elk jaar stijgt. Een van de mensen die al die toestellen in optimale staat houden, is projectingenieur Roger Boulonne.

'Als kind zag ik ooit bij ons thuis een hersteller van tv-toestellen aan het werk', vertelt Roger Boulonne. 'Al die draadjes en lampjes: dat fascineerde me enorm. Later koos ik dan ook voor de studie industrieel ingenieur elektronica.' Tv-hersteller is Roger uiteindelijk niet geworden, al sleutelt hij wel aan beeldschermen: die van de medische monitoringtoestellen in het UZA. 

'Toen ik hier 32 jaar geleden toekwam, waren we maar met zijn tweeën om alle medische apparaten te onderhouden. Nu stuur ik een team aan van vijf medewerkers. We zijn verantwoordelijk voor alle toestellen van intensieve zorg, neonatologie en het operatiekwartier, en voor de monitoringapparaten van de andere afdelingen. Daarnaast is er nog een team van elf mensen onder leiding van ir. Dirk Callens, die de algemene apparatuur van de andere afdelingen voor hun rekening nemen.'

Dat de ploeg de voorbije decennia zo sterk is gegroeid, hoeft niet te verbazen. 'Op de 32 jaar dat ik hier werk, heb ik het aantal bedden op intensieve zorg zien uitbreiden van 12 naar 45. Bovendien wordt de medische zorg in het ziekenhuis steeds gespecialiseerder, waardoor het aantal apparaten op alle afdelingen elk jaar toeneemt. Om die reden hebben we met enkele collega’s ook een beroepsvereniging opgericht: de Vereniging van Vlaamse Ziekenhuisinstrumentatietechnici.' 

De mens aan de machine

De aard van het werk is in al die jaren sterk geëvolueerd. Roger Boulonne: 'Vroeger moesten we vaak componenten herstellen. Vandaag moeten we vaker naar fouten zoeken en de defecte elektronica vervangen. Nadien moeten we de toestellen opnieuw testen en afstellen. Veel machines vandaag zijn eigenlijk een soort computers met software en randapparatuur. Een groot deel van onze tijd gaat dan ook naar het oplossen van problemen bij het gebruik ervan.'

Ondanks de technologische kant van zijn job, verliest Roger het menselijke aspect niet uit het oog. 'Ik druk mijn team op het hart dat de veiligheid van de patiënt heel belangrijk is. Welke graad van veiligheid zouden ze nastreven mocht het om hun partner, kind, moeder … gaan? Dat moet altijd ons uitgangspunt zijn.' 

Omdat de toestellen voor sommige patiënten levensnoodzakelijk zijn, moet het team van Roger permanent bereikbaar zijn, ook 's nachts en in het weekend. 'Om de zes weken zijn we zeven dagen van wacht. Het kan best vermoeiend zijn: 's nachts problemen oplossen en de volgende morgen weer fris aan de slag gaan. Een wachtdienst perkt ook je sociale leven in. Je moet binnen het half uur in het ziekenhuis kunnen staan. Dat betekent soms dat je niet naar feestjes van vrienden kunt gaan. Maar na 32 jaar vind ik deze job nog altijd even boeiend. Ik neem de nadelen er dan ook graag bij.'

Aangemaakt op
Laatste update op