'Ik wil nooit meer terug naar vroeger'

Enzo (13) probeerde al vaak tevergeefs te vermageren, maar nu is het eindelijk gelukt. 'Obesitas is een ziekte, zei de kinderarts ons. Ergens deed het deugd om dat te horen', zegt mama Catherine.

Enzo kampte al jong met overgewicht. Hij was pas zeven toen zijn moeder hem voor het eerst meenam naar een diëtiste. Maar diverse pogingen brachten weinig op. Catherine: 'In het beste geval kwam hij niet verder bij. We letten nochtans op onze voeding en Enzo at ook nooit heel veel. Bovendien sport hij vier keer per week, judo en zwemmen. Hij komt gewoon ontzettend snel bij.'
 
Toen Enzo vorig jaar negentig kilo woog, trok zijn moeder aan de alarmbel. 'Straks weegt hij 100 kilo, zei ik tegen mijn man. Ik was ten einde raad.' Via een omweg kwamen ze bij het kinderobesitasteam van het UZA terecht. Catherine: 'Uit onderzoeken bleek dat Enzo beginnende diabetes heeft. Daarvoor krijgt hij tijdelijk medicatie. En hij bleek ook slaapapneu te hebben. Sinds zijn amandelen en neuspoliepen zijn verwijderd, is dat probleem van de baan. Kinderarts prof. dr. Kim Van Hoorenbeeck bevestigde ook dat Enzo aanleg heeft voor overgewicht. Ze legde uit dat obesitas een ziekte is, en dat Enzo altijd zal moeten oppassen. Ergens deed het deugd om dat te horen: we voelden ons eindelijk begrepen en ondersteund.'

Wortel na de training

Samen met diëtiste Vicky namen ze Enzo's voedingspatroon onder handen. 's Middags maar twee boterhammen, maximaal 100 gram pasta of rijst, veel groenten. Terwijl zijn kameraden na de training een zakje chips binnenspelen, eet hij een wortel. 'Daar staat tegenover dat hij nog wel mag snoepen, in kleine porties', zegt Catherine. 'Bijvoorbeeld 25 gram chips of een snoepreep in miniformaat. Een geluk dat ze die verkopen.'
 
Intussen zijn er, na een achttal maanden, zo'n vijftien kilo af. Een zucht verwijderd van een "officieel" gezond gewicht. Enzo gaat goed om met zijn nieuwe manier van eten. 'Naarmate ik meer dingen moest laten, heb ik het moeilijk gehad', bekent hij. 'Maar nu is het een automatisme. Zelfs als de rem er eens af mag, bijvoorbeeld op een feestje, overdrijf ik niet. Ik krijg nu soms complimentjes over mijn gewicht en merk ook dat ik langer en sneller kan rennen. Dat is fijn.'
 
Catherine is blij met de positieve aanpak in het UZA. 'Ze zeggen Enzo altijd hoe goed hij het wel doet. En met Vicky kan hij al eens onderhandelen', lacht ze. Zelf doet ze met plezier alles om haar zoon te steunen: veel groenten op het menu, een gezonde lunch maken, altijd lijnvriendelijke snacks in huis. 'Ik ben zo opgelucht dat we eindelijk resultaat hebben', zegt ze. En Enzo? Die klinkt vastbesloten. 'Ik wil nooit meer terug naar vroeger.'

Aangemaakt op
Laatste update op